برای نسل جوان چه پاسخی داریم؟

برای نسل جوان چه پاسخی داریم؟

امروز آغاز دهه فجر بود و روز تاریخی ورود امام به میهن! یادآور روزهای قشنگ 57! روزهایی که کودکی 9 ساله بودم با آرزوهای بزرگ! و با آمدن امام همه ی آن امیدها را برآورده شده می دانستم.

روزهایی که پس از ماه ها مبارزه، امید و انتظار، بهار جان ها آمده بود تا حلاوت و شیرینی وصال را در کام جانمان بریزد و عطر حضور باصفایشان فضای شهرمان را خوشبو نماید!

بوی آزادی، استقلال و حاکمیت بر سرنوشت خود، در شعارهایمان چیزی فراتر از این نمی خواستیم. آن روزها غم نان نداشتیم و یا حداقل اولویت اولمان نبود! انقلابمان ارزشمندتر از آن بود که آنرا به خواسته های زودگذر دنیوی محدود کنیم!

آن روزها خسته از محدودیت های غیرانسانی، خشمگین از لگدمال شدن کرامت انسان ها، خواهان حاکمیت بر سرنوشت خود شدیم. فریاد زدیم رفاه وارداتی نمی خواهیم! گفتیم که عزتمان را برگردانید! بگذارید نفسی تازه کنیم در هوای آزادی!

و امام آمد با دامنی لبریز از گل های با طراوت آزادی و استقلال! او برایمان عزت و شرف را به ارمغان آورده بود! و ما که زنجیرهای سترگ بندگی و بردگی را از پای خود گسسته بودیم با قلبی سرشار از امید به استقبالش رفتیم!

و امروز که با گذشت حدود 4 دهه از آن روزهای خوش امیدواری برای نواختن زنگ انقلاب به یکی از مدارس رفتیم در تمام طول برنامه و با نگاه به چهره ی با طراوت دخترکان معصوم دانش آموز با خود می اندیشیدم: انقلاب و امام آنچه را می خواستیم به ما دادند و اکنون که آن نهال نوپا به درختی تنومند تبدیل گشته چه کارنامه ای در دست داریم؟

اکنون: چه مقدار از آزادی های مصرّح در قانون اساسی که خون بهای هزاران شهید و جانباز است تحقق پیدا نموده؟ آزادی اجتماعات، اعتراضات مدنی، نظارت عمومی بر عملکرد مسوولین نظام و صاحبان قدرت تا چه میزان به رسمیت شناخته شده و تا چه اندازه در تحقق منویات مقام معظم رهبری جهت کاهش وابستگی تلاش کرده و موفق بوده ایم؟ چه مقدار تلاش کرده ایم که از فروش نفت بکاهیم و قدرت مقاومت در برابر تهدیدات تحریمی را بالا ببریم؟ چقدر همچون آن پیر سفر کرده به مردم اعتماد داریم و انتخابشان را ارج می نهیم و آنان را رشید می دانیم؟ تفکری که میزان را رأی مردم می داند تا چه حد بر تفکری که رأی آنان را زینتی می داند غالب است؟

و چه مقدار از خواسته های مادی همچون رفاه اجتماعی، رشد اقتصادی، ایجاد اشتغال در مقایسه با دوران رژیم ستم شاهی رشد داشته است؟

بی تردید میزان موفقیت ما در پاسخ مثبت به سوالات فوق و نمونه هایی از این دست موجب سربلندی و افتخار ما در برابر شهدا، امام شهیدان و این جوانان و نوجوانان مصمم و امیدوار خواهد بود و به هر مقدار که در تحقق اهداف فوق سهل انگاری کرده باشیم موجب سرافکندگی و خجالتمان خواهد بود که: هرگز چنین مباد!