سفرنامه 97 (قسمت پایانی) کلات نادری، شهری منحصر بفرد واقع در خراسان رضوی!

سفرنامه و 97 ( قسمت و پایانی و)

کلات و نادری، و شهری و منحصر و بفرد و واقع و در خراسان و رضوی و!

روز جمعه نهم شهریورماه 97 هوا تاریک شده بود که به طرف کلات نادری حرکت کردیم. تعداد زیادی خودرو از روبروی ما به طرف مشهدمقدس در حرکت بودند و چراغ های روشن در جاده ی باریک مشهد-کلات آزار دهنده بود! امید است در آینده ای نه چندان دور مسوولین محترم ضمن پی بردن به اهمیت طبیعی و تاریخی این شهر زیبا نسبت به توسعه ی جاده اقدام نمایند! هرچند برخلاف برخی از دوستان، بنده این مسیر را "جاده مرگ" نمی دانم بلکه معتقدم اگر اندکی برنامه ریزی و صبر و حوصله را چاشنی سفر به شهرهای گردشگری زاوین و کلات نادری همچنین مناطق لایین و هزارمسجد نموده و مسیر حرکت را نیز جزئی از سفر محسوب نماییم این جاده، "جاده ی زندگی و نشاط" خواهد بود!

حدود ساعت 10 شب به منزل خود در کلات نادری رسیدیم. شهری که حدود دو سال و نیم به همراه خانواده میهمان مردمان باصفا و دوست داشتنی آن هستم. مردم خوبی که در طول مدت حضورم هیچگاه جز احترام و تکریم از آنان چیز دیگری ندیدم و اگر بگویم مرا چون فرزندان خویش گرامی داشته اند سخنی به گزاف نگفته ام. اکنون نیز که با پایان مسوولیت و در آخرین سال خدمت رسمی تصمیم گرفتم "شهروند افتخاری" آنان باشم باز هم از این ارادت دو طرفه بین من و شهروندان، روستائیان آشنا و فعالان اجتماعی، فرهنگی و سیاسی از افکار و جریان های مختلف کاسته نشده است. گرچه در فضای مجازی با توجه به مسوولیتی که داشته یا اظهار نظرهایی که می نمودم توسط تعدادی از منتقدان با اسم های مستعاری همچون "دیده بان" و "شاغلام" و "کلاغ پر" و همچنین دیگر شهروندان مورد سوال واقع شده ام که آن نیز لازمه ی داشتن مسوولیت است چرا که خود این کلمه اسم مفعول و به معنای کسی است که مورد سوال واقع می گردد لذا آنکه مسوولیت می پذیرد لازم است خود را برای پاسخگویی به سوالات مختلف آماده نماید.

اکنون از این فرصت استفاده نموده و از همه ی کسانی که چون برادری دینی عیوب و کاستی هایم را با زبان طنز و جدی به من هدیه می نمایند خالصانه تشکر نموده و به خاطر کوتاهی هایی که در انجام خدمت شایسته داشته و یا چنانچه سخن و نوشته ام کسی را رنجانده است از همگان عذرخواهی می نمایم و همچنین بر خود فرض می دانم جهت ارج نهادن به صداقت و مهربانی آنان همچون خاقانی که قصیده ای از سفر خود برای دوستانش سوغات آورد من نیز پست مخصوصی را به عنوان "ره آورد" این سفر دو هفته ای تقدیم این عزیزان نمایم.

در طول این دو هفته از 10 استان کشور عبور کرده و در شهرهای مختلف توقف نمودم و از مناظر گوناگون طبیعی و تاریخی دیدن کردم ولی معتقدم شهرستان کلات، مخصوصا شهر کلات نادری از نظر جاذبه های طبیعی و تاریخی موقعیت بسیار ممتازتری نسبت به بسیاری از آن مناطق دارد. این موقعیت برتر و منحصر بفرد آنهم در فاصله 145 کیلومتری کلان شهر مشهدمقدس که سالانه میزبان میلیون ها نفر زائر و گردشگر داخلی و خارجی است لزوم توجه به زیرساخت های گردشگری این منطقه را بیش از گذشته نموده است.

مناظر چشم نواز طبیعی همچون آبشارهای آبگرم، اُرتکند و قَره سو، رودخانه های ایده لیک و ...، سدهای پرآب زاوین، چهچهه و قره تیکان، دره های عمیق قله زو، ارتفاعات بابا کمال، کوه های باشکوه و مناظر رویایی هزارمسجد، جنگل های طبیعی پسته خواجه، بناهای تاریخی کاخ خورشید، بند نادر، برج ارغونشاه و مناطق باستانی خشت و قلعه فرود در گِرو، آداب و رسوم متنوع و گوناگون  قومیت های مختلف ساکن در این دیار، موسیقی فاخر سنتی این سامان، همه و همه می تواند پذیرای خیل مشتاقان طبیعت و علاقمندان فرهنگ و تمدن ایران اسلامی باشد.

برگزاری هفته های فرهنگی تلاشی بود در جهت توجه دادن مسوولین به این قابلیت های ارزشمند که بی گمان آثار و نتایج آن به مرور مشاهده خواهد شد ولی بهبود زیرساخت های اساسی شهرستان کمترین انتظاری است که این مردمان نجیب و کم توقع دارند. 

اکنون باید اذعان کنیم این گنج گرانبهای محصور شده در میان کوه های دیوار مانند و دژ خدای آفرین به فراخور قابلیت های خود مورد توجه قرار نگرفته و مورد بی مهری واقع شده است! طفل خردسالی که در کنار فرزند عزیزی چون مشهد مقدس، کودکی ناتنی محسوب گردیده! در حالیکه اگر مسوولین استان و کشور و نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی، اندکی با وی مهربانتر بوده و گوشه ی چشمی به او داشته باشند؛ می تواند شادی، نشاط، تنّوع و سرزندگی را به میهمانان برادر بزرگتر و پرمشغله ی خود هدیه نماید!