در مکتب حسین علیه السلام (پیش نوشتار)

در مکتب حسین علیه السلام

(پیش نوشتار)

باز محرم آمد و شورشی در خلق عالم پدیدار شد! دوباره ماجرای نامه های کوفیان و راهی شدن مسلم به کربلا، بیعت و شکستن بیعت، تنهایی و سرگردانی او و شهادتش، حج نیمه تمام امام و کربلا و حر و پشیمانیش، لشکر عمربن سعد و شمر و حرمله، شهادت فرزند پیغمبر و اسارت خاندانش، خرابه ی شام و جان دادن دخترش! گفتند و شنیدیم و بر غربت و مظلومیت اماممان نوحه خواندیم، سینه و زنجیر زدیم و گریستیم تا التیامی باشیم بر دل های دردمند اهل بیت و اشکمان آبی شود بر آتش دوزخ!

اما این ها همه ی ماجرا نیست ... حسین (ع) با شهادت خویش کلاس درسی را بنیان نهاد که تا همیشه ی تاریخ تعطیل نخواهد شد. مدرسه ای که می تواند روشنگر و هدایت گر انسانی باشد که با وجود پیشرفت های ظاهری هنوز هم در بربریّت و نادانی بسر می برد! با مدرن شدن زندگی بشری گویا راه های خونریزی و وحشیگری او نیز مدرن می شود و روش های تازه ای برای نشان دادن خوی و خصلت حیوانی خود پیدا می کند! و با این وجود حسین بر بلندای تاریخ ایستاده و روشنگر راه پر پیچ و خم و تاریک بشر است...

افسوس که ما به عنوان شیعه ی او به این جنبه از قیامش کمتر پرداخته ایم و از آن تا حدودی غافل شده ایم. بزرگانی چون استاد مطهری، دکتر شریعتی، حضرت امام، مقام معظم رهبری و مراجع عظام تقلید بارها ما را به این سوی هدایت کرده اند ولی باز هم کمتر به این سمت و سو توجه نموده ایم شاید برای آنکه سینه زدن و زنجیر زدن، نوحه خواندن و گریستن، بیان وقایع تکراری تاریخ همه و همه بسیار راحت تر از مطالعه، تعمق و تدبّر در علل قیام حسین(ع) و عبرت گرفتن از این واقعه ی بزرگ است.

اکنون با پایان یافتن دهه ی اول محرم و فروکش نمودن شور حسینی پس از عاشورا فرصتی است برای اندیشیدن و گام نهادن در مسیر ایجاد شعور حسینی، سلسله نوشتاری که در چند قسمت به آن خواهم پرداخت تلاشی است در این راستا بر اساس بضاعت اندکی که با مطالعه ی کتبی از بزرگان به دست آورده ام و توشه ای که در مجالس سخنرانی و موعظه ی اهل علم کسب نموده ام. تلاشم بر این است تا آنچه می نویسم به دور از پیچیدگی، ساده و روان باشد تا نسل امروز که به برکت بهره مندی از تکنولوژی کمتر به این امور پرداخته نیز بتواند از آن بهره گیرد و معرفتش افزون گردد به حسین و قیامش، اهداف و چگونگی حرکتش و اینکه اکنون وظیفه ی ما چیست در قبال آن خون به ناحق ریخته!

امید است این تلاش مورد رضایت خداوند متعال قرار گرفته و اندکی بار سنگین مسوولیتی را که آن خون عظیم بر دوشمان نهاده سبک نماید... انشا الله